Zoals velen van jullie inmiddels hebben gemerkt is Pension La Residence sinds enkele jaren over gegaan in Pension Bottendaal. Rita en Jos zijn de trotse eigenaren van dit vernieuwde pension/B&B in de Burghardt van den Berghstraat nummer 50. Tijd dus voor een interview met deze nieuwe Bottendalers. Ik schuif aan als Rita net een lekker mango-toetje uitdeelt.
Wie en Waar
Rita is al 33 jaar psychiatrisch verpleegkundige en deed nog de oude opleiding B-verpleegkundige. Ze werkt samen met ProPersona/RIBW en deed lang geleden haar opleiding op Wolfheze. Zij is volbloed Nijmeegse; geboren in het Willemskwartier en 25 jaar woonachtig in de Guyotstraat, nabij de Groesbeekseweg. Jos komt uit Den Bosch en werkte jarenlang als docent geschiedenis en maatschappijleer. Nu heeft hij zijn eigen onderwijsbureau waarin hij leraren en studenten coacht. Zijn voorliefde voor geschiedenis heeft hij behouden want hij geeft nu al historische Nijmeegse stadswandelingen. Rita en Jos beschrijven zichzelf op de website (www.pensionbottendaal.nl) als “enthousiaste en gezellige vijftigers, die de stoute schoenen hebben aangetrokken om een pension met B&B te beginnen”.
Een Pension en B&B
Dat gezellige kan ik me helemaal bij hen voorstellen. Jos zit boordevol verhalen en praat enthousiast. Ze willen een huiselijk B&B zijn en verzorgen op maandag, woensdag en vrijdag een maaltijd voor eigen gasten en buurtgenoten (8,50 euro). Dan zitten de eters aan een grote tafel en leren mensen elkaar gemoedelijk en geanimeerd kennen. Dus geen romantisch tafeltje voor twee. Eten doe je met elkaar. De swingende gezelligheid blijkt ook uit de dansavonden die zo nu en dan worden georganiseerd.
Hoe anders was het voorheen. Wellicht dat sommigen van jullie La Residence nog herinneren van de eigenzinnige beheerder Hendrik die sigaretjes rokend op zijn balkon de buurt goed in de gaten hield. Na zijn overlijden in 2012 wilde de eigenaar van het pand nieuw elan geven aan het pension en Jos en Rita bleken daarvoor de juiste partners te zijn. La Residence had bewoners die jarenlang op de kamers woonden, maar die tijd is voorbij. Alleen Paul is daar nog van over.
Als ik aankom heeft Jos de projector met foto’s van de verbouwing al klaar staan en in hun sfeervolle retro-souterrain krijg ik te horen over hun B&B-avontuur. Binnen 10 dagen tijd hebben ze besloten het te doen, net toen ze enkele maanden daarvoor waren getrouwd. Het souterrain is prachtig verbouwd met een inbouwkeuken en meubels van een veilingverkoop in Rotterdam. Als ik de verbouwing op de foto’s zie blijkt hoeveel werk er verzet is. Inmiddels is het opknappen zo goed als af. Er zijn (haast permanent) 4 kamers voor langer verblijf verhuurd aan gasten van over heel de wereld. De andere 4 kamers zijn vrijwel constant bezet door mensen die voor één of enkele nachten komen. Jos en Rita dachten vooral mensen te trekken die Nijmegen een weekend zouden bezoeken, maar in de praktijk zijn er veel mensen die familieleden in het Radboud of CWZ bezoeken, mensen die thuis relatiestress hebben en even willen uitblazen of mensen die voor hun werk of studie in Nijmegen moeten zijn. Als Jos mij rondleidt zie ik op de wereldkaart dat mensen uit heel de wereld inmiddels hun pension hebben aangedaan. Trots vertelt hij dat ze bij de opening veel spontane reacties uit de buurt kregen: de muzikale buurman Henk, de Kluizenaar, Tiffin, de kapper op de hoek en natuurlijk de Italiaanse overburen. Allen waren ze bijzonder betrokken. En zo zien Rita en Jos het graag. Mensen met elkaar verbinden.
Nijmegen & Bottendaal
Jos vindt dat Nijmegen een open sfeer heeft waar mensen elkaar de ruimte geven om anders te mogen zijn. Daarmee is het minder burgerlijk dan mooi Den Bosch. Het bruisende leven op straat vindt Rita weer bijzonder, zo dichtbij het ‘dorpsplein’ van Bottendaal; bij Maxim, de COOP en de Kluizenaar. Net als in het Willemskwartier zitten vele Bottendalers graag in hun tuin aan de straatzijde, al zie je hier geen witte plastic stoelen en tuinkabouters. Pratend met Rita concluderen we dat de ruimte naast de COOP wel een sociale functie mag krijgen, misschien voor een tea-room met zelfgemaakte frambozen taart, een biologische groentewinkel, of toch dan eindelijk die Italiaanse ijssalon? Wie wil er daar verbouwen en opknappen?
Hierbij beloof ik iedere week een ijsje te komen eten! Ahoy.